Onaylama Yanlılığı

İnançlarımızı ve fikirlerimizi değiştirmek güçtür. Her türlü karşı kanıta rağmen inandıklarımızı ve fikirlerimizi inatla savunuruz. İnanç ve fikirlerimize ters düşen her şeyi yok sayarız.
Uyumlu kanıtları arayıp uyumsuz kanıtları göz ardı etme eğilimine 'onaylama yanlılığı' denir.
Üniversite yıllarından beri görüştüğünüz bir grup arkadaşınız var. Senede iki üç kez toplanıyorsunuz. İçlerinden bir kişiyle diyaloğunuz diğerlerine göre çok daha iyi. Bu arkadaşınız grup toplantılarından birine katılamıyor. Sohbet esnasında konu dönüp dolaşıp bu arkadaşınıza geliyor. Hakkında pek te hoş olmayan şeyler söyleniyor, sağlam kanıtlarla da söylemlerini destekliyorlar. Hem orada olmayan birinin arkasından konuştukları hem de sizin en yakın arkadaşınız olduğu için diğer insanlara sinirleniyorsunuz. Yıllardır tanıdığınız en iyi arkadaşınızın sizin değerlerinize ters düşen bir çok şey yaptığını öğrendiğinizde, söylenenlerin yanlış olduğunu söylerken diğer yandan da doğru olmasından endişeleniyorsunuz. Eğer anlatılanların doğruluk payı varsa bu sizin için önemli olan bazı şeylerin yanlış olduğu anlamına geliyor. İçinizden bu anlatılanlar 'doğru olamaz' dersiniz ama az önce duyduklarınızı da göz ardı edemezsiniz. Hemen kolları sıvar olayların anlatıldığı gibi olmadığını göstermek adına araştırma yapmaya başlarsınız. Burada amacınız, ulaştığınız bilgileri mantık çerçevesinde değerlendirmek değil, kendi düşüncelerinize uygun bilgiler bulmak. Çünkü; o kişi sizin en yakın arkadaşınız. O kişi hakkında ki düşünceleriniz katiyen değiştirme niyetinde değilsiniz.
Bunu her türlü inanç ve düşüncelerimizde yaparız. Uygun bir delil aradığımızda uygun olmayan delilleri göz ardı eder, yok sayarız. Yaptığımız şey istediğimiz sonuca ulaşmaktır, gerçeklere değil...

SEVGİ ve IŞIK'la kalın...
Persephone