16 Ağustos 2016 Salı

Aynadaki Yüz





Bir gün kendinizle karşılaşsanız, kendinizle ilgili ne düşünürdünüz, hiç düşündünüz mü? Kendinizle karşılaşmayı hayal edebilir misiniz? Karşıdan biri geliyor ve o gelen kişi sizsiniz. Sizde uyanan ilk izlenim ne olurdu? Kendinizle ilgili ne söylerdiniz? 
Mutlu, mutsuz... Sevimli, sevimsiz... Heyecanlı, heyecansız... Sevgisiz, sevgi dolu vs. 
Ne hissettiniz? İnsanların sizinle ilgili ne hissettiğini anlayabildiniz mi? Böyle bir hissi yaşamak kolay olmasa gerek. Bir başkasıymış gibi kendinizle karşılaşmak! Ütopik!  Ancak filmlerde görebileceğimiz bir sahne... 
Belki her sabah aynaya bakıyoruz ve kendimizle karşılaşıyoruz. Yalnızca görmek için baktığımız şeyleri görüyor, bir çok şeyi gözden kaçırıyoruz. İnsanlardan bir şeyler bekliyoruz. Peki biz insanlara ne veriyoruz? Aynada ki yüzümüzle, insanlarda görmek istediğimiz yüz örtüşüyor mu? Bir çok konuda insanları eleştiriyoruz. Şu kişi çok mızmız, bu kişi kendini beğenmiş, şu da amma suratsız. Bu böylece uzayıp gidiyor. Olumlu yönlerini gördüğümüz insanlarda yok değil. Bazen huzurlarına bazen her gördüğümüzde ne kadar güler yüzlü diye aklımızdan geçirdiğimiz hatta gıpta ile baktığımız insanlar var.
Biz insanlara ne verdiysek onu mu alıyoruz? Yoksa insanlar bize ne verdiyse onu mu alıyor? Bilmiyorum. O kısmı muamma... Ama şuna inanıyorum ki; evrenin işleyen bir yasası var ve sen ne verirsen onu alırsın hayattan ve insanlardan... Er ya da geç.


SEVGİ ve IŞIK'la kalın...
Persephone

13 yorum:

  1. İyi bir deneme.. Er yad a geç oluyor mu emin değilim artık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim... Bence oluyor da ne zaman olacağı belli olmuyor... Sevgiler...

      Sil
  2. Ayna terapisi diye bir terapi türü vardı ve bize uygulanmıştı.Çok ağlamıştım.Çok değişik bir deneyimdi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hiç duymamıştım ayna terapisi'ni... Merak ettim... İlginç bir deneyim olmuş... Sevgiler...

      Sil
  3. Yolda kendimle karşılaşsam, hemen yanına gider 'hayırdır ne oldu?' diye sorardım. Gel şöyle bir soluklan diye ilk bulduğum yere oturtur, bende yanına otururdum. Anlatması için fırsat verirdim. Ah kendimle yolda karşılaşsam koşup gidip sımsıkı sarılırdım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hiç fena fikir değil Yapmur yağar... Bence arada kendimize sarılmalıyız... Sevgiler...

      Sil
  4. Bir gün öyle bir şey olsa ne hissederdim inan bilemiyorum:))bilimkurgu filmi gibi:) hayata ne verdikçe onu alacaksak iyi, herkes hak ettiğini alsın zaten. Hani eden bulsun, iyilik eden iyilik bulsun, kötülük eden de cezasını.
    Kalemine sağlık canım. Sevgiler...:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten bilim kurgu gibi Müjde'cim:) Ben inanıyorum herkes hak ettiğini buluyor... Sevgiler...

      Sil
  5. Ben bazen aynaya dikkatle bakıyorum. Baktığım yüz enteresan ama yabancı biriymiş gibi geliyor. Hatta en yakın arkadaşlarıma bakıyorum bazen, sanki ilk kez görmüşüm gibi hissediyorum. Bu çok yaygın birşeymiş, geçenlerde makalede okudum. Kendinize her zamankinden farklı bir gözle bakarsanız, değişik bir yüzle karşılaşmış gibi olursunuz diye :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel bilgiler vermişsin İstanbul Hanımefendisi... Teşekkürler... Sevgiler...

      Sil
  6. nası düşündün bunu yaaa çok iyi bir yaklaşım :)

    YanıtlaSil
  7. Benim genelde gergin göründüğümü söylerler. Aslında son derece rahat ve de sakinimdir ancak nötr ifadem öyle, yapısal sanırım. Boş boş bir şey izliyorken ya da uzanmış yatıyorken kaşlarım çatılı verir hemencecik. Oğlum zırt pırt sorar "anneeeee neden sinirli görünüyosun?" diye. Yani kendim olmak kolay da kendimle karşılaşmayı çok da istemem :)

    YanıtlaSil