29 Temmuz 2013 Pazartesi

HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM


Seni anlatabilmek seni. 
İyi çocuklara, kahramanlara. 
Seni anlatabilmek seni, 
Namussuza, halden bilmeze, 
Kahpe yalana. 
Ard- arda kaç zemheri, 
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu 
Dışarda gürül- gürül akan bir dünya... 
Bir ben uyumadım, 
Kaç leylim bahar, 
Hasretinden prangalar eskittim. 
Saçlarına kan gülleri takayım, 
Bir o yana 
Bir bu yana... 
Seni bağırabilsem seni, 
Dipsiz kuyulara. 
Akan yıldıza. 
Bir kibrit çöpüne varana. 
Okyanusun en ıssız dalgasSına 

Düşmüş bir kibrit çöpüne. 
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin, 
Yitirmiş öpücükleri, 
Payı yok, apansız inen akşamdan, 
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene, 
Seni anlatabilsem seni... 
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır 
Üşüyorum, kapama gözlerini...

AHMED ARİF

Sevgi ve ışıkla kalın...
Persephone

8 Temmuz 2013 Pazartesi

Uğurlar Ola


Bazen gözlerin görmez, kulakların duymaz, sesin çıkmaz olur...
Çığlıkların sessizliğinde boğulurken,
İnsanların gördüğü yalnızca gülen yüzündür...
O kadar çok kurmak istediğin cümle varken,
Hepsi bir bir boğazında düğüm olur...
Acıyı gözlerinle görüp, yüreğinde hissederken,
Çaresizliğine kahrederken,
İsyanın içinde bir çığ gibi büyürken,
Karanlık gidişe dur demek bencilliğindendir...
Oysa ki o gidiş, O'nun kurtuluşudur...
Gitmek kurtuluşsa lakin, bırak gitsin...
Neden bunca hüzün, bu yüreğindeki iç çekiş...
Seni seviyorum... 
Seni seviyorum...
Ve hep seveceğim...
Uğurlar ola...




Sevgi ve ışıkla kalın...
Persephone