VE SAHNE....

Tangonun estetiği, ruhu, müziği hep etkilemiştir beni... Uzun yıllar Arjantin Tango yapmanın hayalini kurdum ve sonunda ilk adımımı yaklaşık iki yıl önce attım... Hayal kurmakla olmuyor, hayalleri gerçek kılmak için bir şeyler yapmak gerekiyor tabii. Bunun farkındalığıyla harekete geçtim.
İlk ders almaya başladığım Özgür Sarı hocamla tangoyu daha çok sevdim... Şimdi Yalçın Uğur hocamla tango yolculuğuma devam ediyorum...
İki ay önce Yalçın hocamın sürpriziyle başladı ilk heyecanım... Bir sezon kapanışı yapacaktık İstanbul Tango olarak ve tüm sınıflar birer Tango şov hazırlayacaktı. Yalçın hocam koreografiyi hazırlamıştı bile. Evet iki ay sonra ekip olarak sahnede olacaktık. Heyecan inanılmazdı... İlk kez bugüne kadar ki emeklerimizi izleyici karşısında sergileyecektik, nasıl heyecanlanmayalım?

Çalışmaların startını verdik, süre kısıtlıydı ve bir koreografi çalışmasının ne kadar güç bir iş olduğunu çalışmalara başlayınca gördüm. Hani dışarıdan bakılınca her şey çok kolay gelir ya... Yok o iş öyle değil, işin içine girmeden ahkam kesmek yapılacak en büyük hata... Altı çiftin aynı anda aynı figürleri yaparak senkronizasyonu sağlayabilmesi ciddi bir çalışma, ekip ruhu, tam bir uyum gerektiriyor... Yalçın ve Burcu hocalarımın güçlü motivasyonları, ekibin güzel uyumu kolaylaştırdı çalışmaları... Çok eğlendik çalışırken, kimi zaman yorgunluktan isyan ettik Çünkü; Yalçın hocamın bitmez tükenmez bir enerjisi var, o enerjiye yetişmek na mümkün (maşallah diyelim lütfen) Gece yarılarına kadar çalıştık, yorulduk,acıktık... Bazen çalışma sonrası kebapçıda aldık soluğu bazen bir pastahanenin havadar terasında yorgunluk çaylarımızı yudumlarken... Muhteşem dostluklar kuruldu, ekip çalışmasının güzelliğini, ekip uyumunun ne kadar önemli olduğunu tekrar hatırlattı bu çalışmalar bize... Hayatta hep alınacak dersler vardır... Huyum kurusun her yaşadığımdan ders çıkarmaya çalışırım...

Güzel ruhlu insanların muhteşem enerjileri birleşti... 

En sıkıntılı kısmı biz bayanların giyecekleri kıyafetlerdi tabii. Erkekler iki dakikada çözerken olayı biz bayanlar bir hafta koşturduk. Çok güzel ve keyifli bir koşuşturmaydı; anlatılmaz, yaşanır. Erkekler pek anlamlı bulmasalar da bayanlar anlayacaktır halimizi.

Ve 6 temmuz günü geldi çattı... Saat 19:00'da Fulya Sanat'ta gerçekleşecek olan gösterimiz için 14:30'da oradaydık sahnede son provamızı yapabilmek için... Heyecan doruktaydı herkes de... Tatlı bir telaş, inanılmaz güzel bir ortam... Kocaman bir sahne, güzel bir organizasyon... Henüz koltuklar boş, biz öğrenciler ve hocalarımız var yalnızca koltuklarda. Herkes prova sırasının gelmesini bekliyor... Salon epeyce büyük ve koltukların dolduğunu hayal ettikçe heyecan da artıyor haliyle...

Ve işte prova sırası bizim... Ve sahnede ki ilk adımlarımız...1 2 3... 1 2 3... 1 2  3 5 6 7 8... 4'ü unutmadım! Bizim çalışmalarda 4 rakamını kullanmıyoruz. Prova tamam, her şey yolunda görünüyor...

En büyük sürpriz de sahneye çıkacak olan ilk ekip olmamız, heyecanı ikiye katlıyor.

Sahne arkasından arada salona göz atıyor, koltukların dolduğunu gördükçe heyecandan yerimizde duramıyoruz... Sahne arkasında tekrarlar yapıyor, birbirimizin heyecanını yatıştırmak için sürekli motive edici cümleleler sıralıyoruz. Ekip olarak yavaş yavaş yerlerimizi almaya başlıyoruz...

Ve sahne sırası bizim...

    

VE ŞOV BAŞLASIN(video için tık tık;)

Günlerce, saatlerce emek veren, hiç sitem etmeden, yorulmak bilmeden bizlerin daha iyi olabilmesi için uğraşan değerli hocalarım Yalçın Uğur ve Burcu Altıparmak'a...

Muhteşem bir uyum içinde çalışmalarımızı yürüttüğümüz, büyük bir dayanışma örneği sergilediğimiz dünya tatlısı, güzel ruhlu ekip arkadaşlarıma... Bizlere böyle güzel bir deneyimi yaşattığı için İstanbul Tango'ya... Bizi yalnız bırakmayan, heyecanımızı paylaşan tüm tango severlere sonsuz teşekkürler...

Harikulade bir gün, inanılmaz bir heyecan, farklı bir tecrübe yaşadık her birimiz... İyi bir ekip olmayı başardık... Birbirimize inandık ve güvendik... Çok çalıştık... Yalçın hocamın dediği gibi; o gün hepimizin yaşlar, yirmi yaş aşağı indi. Ufak tefek hatalarımız affola... Ne de olsa ilk sahne deneyimimizdi...;)

SEVGİ ve IŞIK'la kalın...

Persephone