Ne gariptir ki; insanların travmaları hayatının yönünü, akışını değiştirir. Farkında ol ya da olma. Çoğu zamanda farkında olmayız. Günler geçer, aylar geçer hatta yıllar geçer. Uyandığınızda zaman akıp gitmiştir. Zaman acımasızdır, beklemez sizi.
Belki olması gereken olmuştur. Hayat hiç farkında olmadan savurmuştur sizi, bizi bir yerlere. Alınması gereken dersler vardır. Aldın aldın; almadın geçmiş olsun. Eh işte; o 'zaman' dediğin süreç hep aleyhine işler. Zaman hiçbir şeyin ilacı değildir. İlaç sensindir. Hayata bakışın, hayattan aldığın dersler, farkındalığındır sana ilaç olan. Ama sen inkarı seçersin. Daha kolaydır çünkü.
Bir şeyleri kaçırdığını düşünürsün, hissedersin. Müdahale etmek zor gelir. Bir kere duvarlar örülmüştür, yıkamazsın. Yıkması da o kadar kolay değildir. Öğrenilmiş çaresizliklerini yıkmak zor gelir insana. Dış müdahaleler vız gelir. Çünkü insan; bildiğini yapmak üzerine kurgulanmıştır. En doğru yolu göstersen de, insan deneyimlemeyi seçer , yani kendi bildiğini okur. Her seçim, yeni bir deneyim. Yaşaman gerekeni, yaşamadan doğru yolu bulamazsın. O halde seçimlerimizle yaşamaya, var olmaya devam...
Sevgi ve ışıkla kalın...
Persephone
valla öyleymiş sahiden de, insan depresyonda olsa da bunun farkında olmayabilirmiş :)
YanıtlaSilOlmayabiliyoruz yaaa… İnsan iç güdüsel olarak inkar ediyor:) Sevgiler…
Sil