Senden, ondan, bundan...
Bir tek sevmekten vazgeçmedim,
İnsanı, doğayı, hayvanları...
En çok da hayatımın tek anlamı olan oğlumu...
Affettim bir çok şeye rağmen her şeyi, herkesi...
Bir tek kendimi affedemedim,
En kötüsü de bu...
Korktum hep kendimi affetmekten...
Kendimi affedersem, her şeyi unutmaktan korktum...
Unutmak istemedim hiçbir şeyi,
Çünkü; ben bu yaşadıklarımdım...
Hepsi bendim...
Her şeyiyle bendim işte...
SEVGİ ve IŞIK'la kalın...
Persephone
Kendini affetmemek için ne olabilir ki?
YanıtlaSilUnutmamak için olabilir! Bir şeyi unutmamak için hatırlatıcı bir şeyler kullanırız kimi zaman;) Sevgiler...
SilAnlamadığım konular oldu bloglarda geçmişler, unutamamak, af, kaçmak filan. Öyle de kalsın. Deşmemek gerek. Herkesin var elbette kendine saklıları.
SilÇok üzülmeyin ama... Kader, hayat. Unutmayın lütfen :)
Teşekkürler... Sevgiler...
SilElinize sağlık. İnsan kendisini affedemiyor. Çünkü herşeyin sebebi kendisi.
YanıtlaSilEvet her şeyin sebebi kendimiziz... Ben de böyle düşünüyorum... Sevgiler...
Silhelloooo :) yeni mim benden hayırlı olsun canım :)
YanıtlaSilHellllooo:) Tımamdır... Teşekkürler... Sevgiler...
SilHer şeyi unutmaktan, kendimizi unutmaktan korktuğumuz için kendimizi affetmekten korkmak..
YanıtlaSilEvet bu sahiden var. Çok güzel yazmışsın.
Teşekkürler Şenay... Sevgiler...
SilAslında unutmamak lazım, haklısınız. Çünkü iyisiyle, kotusuyle ne yaptiysak biz yaptık onları. Yaptiklarimiz bizi biz yapti. Güzel bir siirdi.
YanıtlaSil"Sevmekten vazgeçmemek
YanıtlaSilİnsanı, doğayı, hayvanları..."
O zaman dünya da daha güzel olacaktır.
Sevgi her şeyin başı... Çoğu insan sevmeyi de bilmiyor ki:( Sevgi kesinlikle dünyamızı daha yaşanır hale getirecektir... Sevgiler...
Sil:/ yorumsuz
YanıtlaSil:) Sevgiler...
SilHırslarımızın farkında olmak ve egoyu ehlileştirip,insanları yargılamadan affedebilmeyi öğrenmek.Bunları yapabildiğimizde gerçekten insan olabileceğiz :)
YanıtlaSilHer kelimenize katılıyorum... Sevgiler...
SilKaleminize sağlık efendim, en zoru da insanın kendini affetmesi... Ne güzel kelimeler! İyilikler dilerim :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim... Sevgiler...
Sil''Affettim bir çok şeye rağmen her şeyi, herkesi...
YanıtlaSilBir tek kendimi affedemedim''
harika...
Teşekkür ederim... Sevgiler...
Silkendini affetmek en zoru
YanıtlaSilKökü derinlere inmiş , kuvvetlenmiş neler var o affın ardında
Anladım
Sevdim şiiri
Sevgiler
Neler yok ki ardında;) Teşekkür ederim... Sevgiler...
Silaffetmeyi ve unutmayı istemek iyi bir şey mi sevgili persephone...
YanıtlaSilDuruma göre değişkenlik gösterebilir... Kimi zaman affetmek ve unutmak gerekir... Sevgiler...
Silaffetmek, yapılanın hoş görülmesi, sineye çekilmesi demek değil aslında. Kendini özgür bırakmak demek, yüklerden arınmak demek sevgili füsun.
YanıtlaSilNilgün diye bir yazar var, böyle cep kitapları var, hap kitaplardan:) Affetmek üzerine yazdıklarını fırsat bulursan oku.
Benim baş ucu kitaplarımdan. Tabi uygulamak en zoru ama insan isterse! bilirsin.
Merak ettim kitapları, bakacağım... Kesinlikle affetmek özgürlük, ben de buna inanıyorum... İnsan, bazen kendine yakıştırmadığı davranışlarda bulunur. Yapıldığı anda doğru davranışın o olduğunu düşünür. Sonra olayın dışına çıkıp, objektif baktığında aslında o davranışın ya da davranışların sana ait olmadığını hissedersin. Bu davranışların tekrarlanmaması adına aslında kendimde affedemediğim şey bu. Hata ya da yanlış olarak da görmüyorum. Bir daha tekrarlanmaması gereken bir durum olarak görüyorum. Biraz karmaşık galiba:))) Affetmek ruhu hafifletir çünkü herkesin kendine göre doğruları vardır. Bunu kabul etmek, ona göre olayları değerlendirmek ve sonuçta affetmek gerekir... Sevgiler...
SilGüzel şiir... Affetmek lazım. Bir şans tanımalı insan kendine de. K,imlere tanımıyoruz ki...
YanıtlaSilKesinlikle öyle... Kimlere tanımıyoruz ki... Sevgiler...
SilKaleminize,emeğinize sağlık.
YanıtlaSilBlogunuzu yeni keşfettim takibe aldım bende beklerim:)
pelorina.blogspot.com
Teşekkürler... Hoşgeldiniz... Tabii ki uğrarım... Sevgiler...
SilBüyümek dediğin kendini affedebilmek aynı zamanda galiba , ama ben de daha başaramadım ..
YanıtlaSilOy kelebeğim evet... öyle ya da böyle büyüyoruz işte;) sevgiler...
Silkendini affet önce yaaa ve unut boşveer :)
YanıtlaSilUnuttum gitti zaten:)))) Sevgiler...
SilUnutmayın unutmamanız gerekenleri elbette, ders çıkarın ama kendinizi de kendi içinizde azad edin. Affedin. Sevgiyle kalın. Blogunuza bayıldım. Sondan geçmişe doğru okuyorum :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim☺️ Mutlu ettiniz beni... Sevgiler...
Sil