Dolu dizgin fırtına önüne katmış her şeyi sürüklüyor. Henüz gelecek zaman başlamadan, geçmişin üzerinden haince kükreyerek geçiyor. Umarsız. Yaşadığını sandığın hayat, kendine uydurduğun hikayelerin yansımasından, gölgesinden mi ibaret yoksa?
Zor kullan soy ruhunu yaşadığını sandığın hayata. Çıplak kalan ruh daha kolay bulur yolunu.
Bak fırtına kopuyor. Sen halâ başkalarının yaşadığı mutlulukları kendi mutluluğun sayıyorsun. Ruhundaki devinimleri izle kendi mutluluğunu yarat.
''Hayat kısa, kuşlar uçuyor.''
SEVGİ ve Işık'la kalın...
Persephone
Kesinlikle herkes kendi mutluluğunu yaratmalı :)
YanıtlaSilHer zaman olmuyor sanırım :) Sevgiler...
SilKesinlikle katılıyorum başkalarının yaşadığı mutlulukları adı üstünde başkalarına ait, ben galiba ruhumu soymayı başardım ama bu insanın hoşuna gider mi gitmez mi o da ayrı sorun galiba. Biz neyiz? Başkasının bizde gördüğü, görmek istediği, bizim kendimizde görmek istediğimiz, bunları bırakalım değil mi, biz neysek oyuz, ne fazla, ne eksik, kabullenelim, kendimizle yüzleşelim ve bedelini ödeyelim.
YanıtlaSilYüreğine sağlık.
Sevgiler.
Fazlasıyla katılıyorum söylediklerine. Biz neyiz? İnsanların bizi olduğumuz gibi gördükleri kanısında mıyız? Biz kendimizi nasıl görüyoruz? Ne kadar objektif olabiliyoruz kendimize baktığımızda? Olduğu gibi kabullenebilmeliyiz her şeyi....Evet gereken bedelleri ödemeye hazırım ve ödüyorumda... Sevgiler...
SilÇıplak kalan ruh daha kolay bulur yolunu... Aklıma işledi bu cümle,ağzına sağlık.
YanıtlaSilDeep'ten geliyorum... Bana da beklerimmm...
http://ucurummavisi.blogspot.com.tr/
Teşekkür ederim... Uğrayacağım... Sevgiler...
SilKeşke elma armut gibi soyulsa ruhlarimizda:/
YanıtlaSilKeşke Narkoz, keşke... Sevgiler...
Sil