30 Eylül 2020 Çarşamba

Leonardo Ve Son Akşam Yemeği



Paulo Coelho kaleminden bir hikaye;

Leonardo da Vinci `Son Akşam Yemeği` isimli resmini yapmayı düşündüğünde büyük bir güçlükle karşılaştı. İyi`yi İsa`nın bedeninde, Kötü`yü de İsa`nın arkadaşı olan ve son akşam yemeğinde ona ihanet etmeye karar veren Yahuda`nın bedeninde tasvir etmek zorundaydı.

Resmi yarım bırakarak bu iki kişiye model olarak kullanabileceği birilerini aramaya başladı. Bir gün bir koronun verdiği konser sırasında, korodakilerden birinin İsa tasvirine çok uyduğunu fark etti. Onu poz vermesi için atölyesine davet etti, sayısız taslak ve eskiz çizdi. Aradan üç yıl geçti. `Son Akşam Yemeği` neredeyse tamamlanmıştı, ancak Leonardo da Vinci henüz Yahuda için kullanacağı modeli bulamamıştı.

Leonardo`nun çalıştığı kilisenin kardinali, resmi bir an önce bitirmesi için ressamı sıkıştırmaya başladı. Günlerce aradıktan sonra Leonardo vaktinden önce yaşlanmış genç bir adam buldu. Paçavralar içindeki bu adam sarhoşluktan kendinden geçmiş bir durumda kaldırım kenarına yığılmıştı.

Leonardo, yardımcılarına adamı güçlükle de olsa kiliseye taşımalarını söyledi. Çünkü artık taslak çizecek zamanı kalmamıştı. Kiliseye varınca yardımcılar adamı ayağa diktiler. Zavallı, başına gelenleri anlamamıştı. Leonardo adamın yüzünde görülen inançsızlığı, günahı, bencilliği resme geçiriyordu..
 
Leonardo işini bitirdiğinde, o zamana kadar sarhoşluğun etkisinden kurtulmuş olan berduş gözlerini açtı ve bu harika duvar resmini gördü. Şaşkınlık ve hüzün dolu bir sesle şöyle dedi:  `Ben bu resmi daha önce gördüm...`
`Ne zaman?` diye sordu Leonardo da Vinci, o da şaşırmıştı..
`Üç yıl önce` dedi adam. `Elimde avucumda olanı kaybetmeden önce... O sıralarda bir koroda şarkı söylüyordum. Pek çok hayalim vardı. Bir ressam beni İsa`nın yüzü için modellik yapmak üzere davet etmişti...`

İyi ve Kötü`nün yüzü aynıdır...
Her şey, insanın yoluna ne zaman çıktıklarına bağlıdır...

Paulo Coelho

SEVGİ ve IŞIK’la kalın...

Persephone

24 yorum:

  1. ''Son Akşam Yemeği''tablosunu severim ama bu hikayeyi bilmiyordum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Paulo Coelho çok severim. Okuyunca paylaşmak istedim. Sevgiler...

      Sil
  2. hikayeyi okudum, şimdi netten tabloya bakacağım :)

    YanıtlaSil
  3. böyle bir hikayeyi yeni gördüm güzelmiş tekrardan hoş geldin bu mecraya

    YanıtlaSil
  4. selam teşekkürler

    YanıtlaSil
  5. Çok etkileyici bir hikaye.Son zamanlarda sık kullanılan bir ifade var, sınanmadığın günahın masumu değilsin, diye.Neyin,ne zaman yolumuza çıktığı mevzusu sahiden çok önemli.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hiç duymamıştım bu ifadeyi. Güzelmiş... Sevgiler...

      Sil
  6. Deeptone son postu üzerinden geliyorum. Sizi de beni de önerilere yazmis:) Birkac yazınızı okuma fırsatı buldum. Bu zamana kadar karşılaşmamış olmamız çok ironik. Takipte olacağım sizi. Sevgilerimle💟

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben sizi takipteyim:) Aslında karşılaşmışız demek ki:) Hoşgeldiniz... Sevgiler...

      Sil
  7. Vay be güzelmiş gerçekten. İnsan hele de kınadıysa bir kötülüğü bir şekilde karşısına çıkıyor ve kendini o kötülüğü yaparken bulabiliyor.
    Çok sevdim paylaşım için teşekkürler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsan ilginç bir varlık... iyilik de kötülük de içimizde... Sevgiler...

      Sil
  8. Nişan almaya devam et... Hikayeyi sevdiğim gibi bu sözü de sevdim. Paylaşım için çok teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben teşekkür ederim, değerli yorumunuz için... Sevgiler...

      Sil
  9. Merhaba;
    Mail abonelik butonu çalışmıyor. Kaldırıp yeniden yüklerseniz daha rahat takip edebiliriz:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba. Uyarı için teşekkürler. Bir ara düzelteyim. Sevgiler...

      Sil
  10. Bu hikayeyi okumuştum hatırlamıs oldum tekrar. Sevgiler ☺️

    YanıtlaSil