14 Nisan 2017 Cuma

Yüzleşme

Korku; insanoğluğunun en güçlü duygularından biridir. İnsanlığın varoluşundan itibaren genlerine kazınmıştır. 'Savaş ya da kaç!' 
Korku sayesinde hayatta kalmayı başaran ilk insan bu duyguyu genlerimize aktarmış, günümüze kadar taşımış ve bu aktarım hayatta kalma iç güdüsü taşıyan insan tarafından diğer nesillere de aktarılmaya devam edecektir.
Bu açıdan bakıldığında işe yarar, faydalı bir duygu gibi görünen korku, zamanımız koşullarında dezavantaja dönüşmekte. Çünkü artık aslanlardan, kaplanlardan ve ilkel döneme ait bir çok vahşi şeyden korunmamızı gerektirecek bir durum ortada yoktur... Gerçi korunmamız gereken en vahşi hayvan insanı göz ardı etmek pek de doğru olmaz....
Korkularımız hayatımızda engeller oluşturur ve bu korkuların genelde pek farkında olmayız. Çünkü; üzerini tozlu sandıklar gibi onlarca bahanelerle örteriz, altta yatan sebebi görmek her geçen gün zorlaşır. 
Sevmek ve sevilmekten kaçarız, kaybetmekten korktuğumuz için. Yeni başlangıçlara adım atmaktan çekiniriz, başarısızlıktan korktuğumuz için. Sevmediğimiz işlerde yıllarca çalışmak zorunda kalırız, aynı konforu başka bir işte bulamamaktan korktuğumuz için. Yıllarca yaşadığımız şehirden şikayet eder, bilinmezlikten korktuğumuz için başka şehre taşınma cesaretini gösteremeyiz... Ve bunlara kendimizi haklı çıkaracak öyle kılıflar buluruz ki  altında yatan canavarı görünce kendimiz bile şaşarız... 
Yapacağımız en iyi şey korkularımızla yüzleşip, üzerine gitmektir. Korkunun ecele faydası olmadığı gibi hayatımıza verdiği zarar da yadsınamaz...
Korkusuz, cesaret dolu bir yaşaşam dilerim herkese

SEVGİ ve IŞIK'la kalın...

Persephone

28 yorum:

  1. Bu güzel dileğe katılarak :)

    YanıtlaSil
  2. Tertemiz, anlaşılır, dosdoğru bir yazı. Korkularımız. Korku öğrenilen bir şey diye biliriz. Genetikleşecek kadar yerleşen bir duyguymuş demek ki. Cesareti kırmaya gücü yetiyor.
    Canım. Küçükken çok korkular yerleştirilmişti bize otoriter bir baba tarafından. Her şeyin olumlu yanları değil, menfi ihtimalleri empoze edildi. Ama herkeste işlemedi. Kız kardeşim deprem olurken , korktuğum için benimle dalga geçiyordu ve ben onun doğadan bile hiç korkmamasına şaşırıyordum.
    Ben ise iki korkunun savaşını veriyorum psikiyatrımın desteğiyle. Kaybetme ve yalnızlık korkusu. Bunlar beni bitiriyor. Ödüm kopuyor artık bir sevdiğimi daha kaybederim diye. Onun için dostluğa, sevgiye hep şans verdim, vereceğim de. Yaşamayı sırf sevgi için seviyorum. Yazın aslında çok açılabilir. Konsantre bir yazı. Okuma şansı olan herkes ayrı yönlerden alacaktır.
    Bu arada en vahşi yaratığın insan olduğuna katılıyorum.
    Kalemine sağlık Persephone. Sevgilerimle canım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir kaç nesil ne yazık ki korkularla yetiştirildi:( Birimiz o korkuları içselleştirirken bir diğerimiz yoksaymayı becerebildi. Genlerimizle bugünlere taşınan korku ile baş etmeyi öprendiğimizde sorun kalkacak aslında... En büyük ve baş etmemiz gereken ciddi korku kaybetme korkusu. Dostluk ve svgi hayatımızdan hiç eksik olmasın Ece abla... Kazanan biz olalım korku değil... Değerli yorumun için teşekkürler🙏🏻 Sevgiler...

      Sil
  3. En vahşi hayvan insan demişsin ya, Ece ablamcıma katılıyorum, ne kadar doğru, kalemine sağlık. Korku çok doğal bir duygu ama korkunun ecele faydası yok, bence de korkularımızla yüzleşmeliyiz.

    Ece ablacım yorumunu okudum, Allah korusun ne olur öyle kötü şeyler aklına getirme...iyi düşün iyi olsun.

    Sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım, düşünmemeye çalışıyorum Müjde'm. İyi ki varsınız arkadaşım :)

      Sil
    2. Müjde abla inşallah yüzleşmeyi başaranlardan oluruz... Gerçekten vahşiyiz... İnsan kendini her şeye hükmedecek bir varlık görüyor. Doğaya, hayvana ve kendi türümüze işkence etmeye cüret edecek kadar vahşiyiz... Değerli yorumun için teşekkürler🙏🏻 Sevgiler....

      Sil
  4. Sonuna kadar katılıyorum. Ben de yıllarca korkulardan prangalar yaptım kendime. Ama pek çoğundan kurtuldum şükür. Kalanlar ile mücadele etmeye devam :)
    Kalemine sağlık. ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşadığımuz, nefes aldığımuz sürece mücadeleye devam☺️ Sevgiler...

      Sil
  5. Korkularımızdan da korkuyoruz.Güzel bir yazı olmuş.Kaleminize sağlık:)

    YanıtlaSil
  6. Korkunun ecele faydası yok sözünü sık sık kendi kendime tekrarlıyorum ben de :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet☺️ Yüzleş ve kurtul... Sevgiler...

      Sil
  7. Korkunun ecele faydası yok. Korkuyu yenebilirsek ileri doğru adım atabiliriz. Bu arada en vahşi hayvan insan sözüne de katılıyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Korkuyu yok ettiğimşzde yaşamak gğzel şey☺️ Sevgiler...

      Sil
  8. Derin bir nefes alıp korkularımızın üzerine yürüyelim, değil mi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yürüyelim. Hiç durmadan☺️ Sevgiler...

      Sil
  9. her zamanki gibi çok anlamlı bir yazı olmuş.Korkulacak tek şey korkunun kendisidir bence.Ne olursa olsun neyi canı gönülden istiyorsak onu elde etmek için harekete geçmeliyiz.Hayat bizi planmalamadan biz hayatı planlayalım korkarak hir birşeyi elde edemeyiz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok güzel cümle "hayat bizi planlamadan biz hayatı planlayalım"☺️ Sevgiler...

      Sil
  10. aman yaa bizim ülkede korkmadan yaşamak mümkün mü yaa :)

    YanıtlaSil
  11. Bir çok sıkıntını kökeninde korkular yatıyor.Korkuları çözmek gerek.Çöz çöz bitiremiyoruz biz :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle bir yerleşmiş ki bünyeye:) O kadar çok ki:)) Sevgiler...

      Sil
  12. korkunun ecele faydası yok dediğin gibi çok doğru kaçsak ta aslında korkularımızın üzerine gitmeli onlarla yüzleşmeliyiz, yapabilirsek

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. En azından emek harcamalı, kabullenmemeli... Sevgiler...

      Sil
  13. Sevmek ve sevilmekten kaçarız, kaybetmekten korktuğumuz için ne kadarda doğru bir söz.

    YanıtlaSil